De soundtrack van 'The Social Dilemma' is er! Een interview achter de schermen met componist Mark Crawford.

Achter de schermen met componist Mark Crawford

De soundtrack voor de originele Netflix-documentaire 'The Social Dilemma' met de single 'I Put a Spell On You', uitgevoerd door vijfvoudig Grammy-winnaar Brandi Carlile en Tony en Grammy-bekroonde artiest, Renée Elise Goldsberry, is nu beschikbaar op alle belangrijke digitale muziekdiensten!

Luister: https://smarturl.it/thesocialdilemma


Vraag en antwoord met componist Mark Crawford

De muziek van een film speelt een integrale rol bij het bepalen van de stemming en het verhogen van de emotionele sfeer van een scène, en geeft, vaak subtiel, vorm aan de ervaring van de kijker. Voor Het sociale dilemma, scoorde componist Mark Crawford vakkundig de film om een ​​onbehagen en horror op te roepen, waarbij hij met succes door mensen geproduceerde en mechanische geluiden combineerde om de impactvolle boodschap van de film te versterken.

Bekijk ons ​​interview hieronder om meer te weten te komen over Marks creatieve proces en hoe het was om met Brandi Carlile en Renée Elise Goldsberry te werken.

Kun je iets vertellen over je achtergrond en hoe je geïnteresseerd raakte in componeren voor film?

Toen ik op de lagere school zat, luisterde mijn zus, die acht jaar ouder is dan ik, naar filmmuziek terwijl ze huiswerk maakte, omdat het gebrek aan tekst in de muziek haar hielp zich te concentreren. Ik luisterde altijd met haar mee en ze maakte mixtapes van filmmuziek voor lange autoritten vol met muziek van Danny Elfman, John Williams, James Newton Howard, Bernard Herrmann en Ennio Morricone. Dus de hele basisschool en middelbare school was ik de coole jongen die stiekem naar klassieke muziek luisterde, John Phillips Sousa-marsen, ragtime en filmmuziek terwijl mijn leeftijdsgenoten bezig waren met NSYNC en Blink 182.

Ook tijdens de lagere en middelbare school nodigde mijn zus haar vrienden uit voor filmavonden en kon ik de beste horrorfilms en andere films bekijken die me waarschijnlijk te ver gingen. Dan pakte ik de VHS-camcorder van mijn familie en probeerde ze zelf te maken. Ik denk dat ik in eerste instantie de relatie tussen muziek en film begon te onderzoeken toen ik een boombox met filmmuziek naast de camcorder hield om een ​​filmmuziek in de camera voor mijn films te maken. Het spannendste was om deze films aan de vrienden van mijn zus te laten zien en een reactie te krijgen. Ik ben nog steeds van mening dat de overdracht van ideeën en de kracht van kunst het dichtst bij magie in deze wereld staat.

Van links naar rechts: Conor Abbott Brown (Score Co-Producer), Mark Crawford (Componist), Mark Venezia (Score Recordist & Mixer) – Foto door Matthew Staver bij Wind Over The Earth in Longmont, Colorado

Waar haal je je inspiratie vandaan als je een film aan het componeren bent? Kun je ons een kijkje geven in je creatieve proces en hoe een dag in het leven van een componist eruit ziet?

Doordat ik de hand heb gehad in alle onderdelen en processen waaruit een film bestaat, heb ik empathie kunnen ontwikkelen voor elk aspect van filmproductie. Ik zal proberen mijn creatieve proces zoveel mogelijk te ontrafelen, maar veel ervan is nog steeds een mysterie voor mij. Wanneer ik een project in eerste instantie benader, probeer ik erachter te komen hoe muziek kan opgaan in het volledige DNA van het verhaal. Wat zou ik aan het verhaal kunnen toevoegen dat er nog niet is? Ik identificeer de onderliggende thema's, motieven en personages en gebruik ze als blauwdruk en kompas voor de partituur. Ik bepaal het muzikale palet voor de film op dezelfde manier als je het ontwerp, de kleuren en het visuele gevoel zou bedenken voordat je een foto gaat schilderen. Ik begin te schrijven en neem langzaam een ​​geleidelijk pad naar wat sommigen "de zone" noemen. Zoals ze zeggen in het Beatles-nummer "Tomorrow Never Knows", “Doe je hoofd leeg, ontspan en zweef stroomafwaarts”

Het is alsof ik mijn duikplan heb opgesteld voordat ik de duik in een diepe afgrond neem, want als ik eenmaal onder ben, zit ik erin. Het bevindt zich tussen een stroom van bewustzijn in, terwijl de oorspronkelijke bedoeling van de filmmuziek in gedachten wordt gehouden. Op een gegeven moment begin ik naar boven te komen en kan ik de hele partituur vanuit een meer subjectief oogpunt bekijken. Ik zet mijn bewerkingshoed op en ik kan ideeën verschuiven om ze beter te vormen naar de visuele en verhaalelementen.

Ik componeerde het grootste deel van Het sociale dilemma (89 minuten muziek) in een tijdsbestek van ongeveer 3 weken. Het was een wervelwind, maar toen ik bovenkwam, kwam er een score naar voren. 

Duiken in Het sociale dilemma soundtrack, wat was het concept achter de muziek en hoe verhoudt deze zich tot het verhaal dat in de film wordt verteld?

Terwijl ik geluid aan het opnemen was voor de interviewgedeelten van de film, begon ik enkele hypothesen te formuleren over hoe de muziek in het spel zou kunnen komen en hoe deze zou interageren met de unieke documentaire/narratieve structuur. Voor de muzikale richting kwamen we uit op het overkoepelende concept van een dilemma: een splitsing in de weg met de keuze tussen twee mogelijkheden. Met deze lens begon ik door de hele film heen verbanden, conflicten en thematische dilemma's te zien: computer versus mensen, verhalende wereld versus documentaire wereld, onze 'echte wereldidentiteiten' versus onze digitale dubbelgangers.

Met deze ideeën in het achterhoofd experimenteerde ik met zowel instrumenten als muzikale vormen, waarbij ik akoestische instrumenten en hun gedigitaliseerde tegenhangers koppelde en verbindingen legde rond het samenspel tussen door mensen gecreëerde muziekstructuren versus muziek die klinkt alsof het is gemaakt door algoritmen en machines. De experimentele schetsen die ik maakte, werden de ruggengraat van de filmmuziek. 

Er zit veel in de muziek, maar ik wilde er niet te veel aandacht op vestigen en ik wilde dat het opging in het DNA van het verhaal. Ik zie het bijna als twee verschillende filmmuziek die in de hele film een ​​dilemma hebben, en deze onderliggende muzikale strijd is iets wat ik wilde dat het publiek onbewust zou voelen terwijl ze de personages uit de film door het konijnenhol volgden.

Inbegrepen in de soundtrack is een cover van het nummer "Ik Betover je" uitgevoerd door Brandi Carlile en Renée Elise Goldsberry. Wat was de inspiratie achter het nieuwe vers dat je voor de omslag schreef?

Ik was zo geïnspireerd door de reacties van het publiek, de verontwaardiging en betrokkenheid van kijkers over de hele wereld dat ik voelde dat er een kans was om muzikaal iets aan het gesprek toe te voegen. Toen Davis Coombe, de editor, in de Nina Simone-versie van "I Put a Spell on You" bleef hangen, vond ik het zo'n prachtige muzikale kristallisatie van het concept van de film. De boodschap in het klassieke, verleidelijke lied fungeerde als een megafoon van manipulatie voor de apparaten die we in ons leven gebruiken. Ik wilde op dit idee voortbouwen met behulp van de partituurelementen van de film, het samenspel tussen mens en computerinstrumenten, om iets te creëren dat het nummer in het huidige sociale media-dilemma bracht. Het concept van het muzikale dilemma leidde ook tot het idee van een duet tussen twee vocalisten in het nummer.

Het mooie van de originele teksten van het nummer is dat ze eenvoudig zijn en op vele manieren kunnen worden geïnterpreteerd, afhankelijk van hun context. Ik zag een uitbarsting van frustratie rond de manipulatie die zoveel mensen voelden. Na aan deze film te hebben gewerkt en andere festivalfilms te hebben gezien, zoals Duizend bezuinigingen en Gecodeerde Bias die deze kwesties raken, voelde ik me alsof er zo'n verband was met deze betovering die op de mensheid werd uitgesproken. 

Ik knijp mezelf elke dag dat ik de kans heb gehad om met Renée Elise Goldsberry en Brandi Carlile te werken, en ik had me geen perfectere manier kunnen wensen om de boodschap in het nummer te benadrukken. Het vocale bereik van mevrouw Carlile bevat zoveel emotionele diepte en voegt een beklijvend aspect toe aan het nummer. Mevrouw Goldsberry komt binnen met dynamiek en kracht om de nieuwe songtekst naar een hoger niveau te tillen en voegt een geheel nieuwe dimensie toe aan de originele versie van het nummer. Op het einde verstrengelen de twee vocale kanten zich. Het was zo'n ongelooflijke samenwerking met enorm getalenteerde artiesten die helpen om een ​​licht op deze kwesties te laten schijnen.

Wat hoop je dat kijkers/luisteraars zullen ervaren bij het horen van de soundtrack, of het nu is tijdens het kijken naar de film of het luisteren naar het album op zich?

Een veelvoorkomend stuk feedback dat ik van het publiek hoor over de score voor score Het sociale dilemma is dat ze zo in beslag werden genomen door de film dat ze de muziek niet opmerkten, maar een constant gevoel van onbehagen hadden. Als ik dit hoor, beschouw ik mijn missie als geslaagd. Ik wilde de muziek inbedden in het DNA van de film en het publiek begeleiden tussen het documentaire- en het verhalende gedeelte. Aangezien er ongeveer 89 minuten originele muziek in de 93 minuten durende film zit, fungeert de partituur als een onderstroom die het publiek emotioneel door het verhaal met zijn personages trekt.

Nu kijkers de soundtrack kunnen horen als zijn eigen op zichzelf staande stuk, hoop ik dat luisteraars hetzelfde intieme pad kunnen nemen dat ik heb bewandeld bij het schrijven van de partituur, geleidelijk oplopend van een meer traditionele orkestrale filmscore naar een put van synthesizergekte en mechanische muziek en hoor alle subtiele ongemakkelijke en vaak onvolmaakte texturen die het publiek mogelijk heeft gevoeld tijdens het kijken naar de film. Ik schreef met veel gedachte, hart en emotie, en putte uit zoveel inspiratie in mijn leven. Het leuke is om te zien hoeveel ervan op de luisteraar wordt overgedragen.

Waar werk je nu aan?

Een van de zilveren voeringen die voor mij uit 2020 kwamen, was dat ik weer helemaal verliefd werd op muziek. Terwijl het voelde alsof de wereld uit elkaar viel, beschouwde ik muziek als een reddingsboei, en voor een beetje creatieve therapie begon ik mijn eigen muziek te schrijven, vrij van projecten. Onder deze creaties van eigen bodem bevinden zich ongeveer 15 demo-nummers voor een nieuwe musical waar ik over nadenk, evenals een paar nummers die zijn geïnspireerd op de gebeurtenissen van 6 januari. Nadat ik meer van mijn eigen liedjes heb geschreven, realiseer ik me hoe belangrijk het is voor de ziel om gewoon te schrijven uit pure liefde voor muziek. Nu ik zoveel ideeën in winterslaap heb gehouden en geïncubeerd, kijk ik ernaar uit om samen te werken aan een aantal aankomende projecten in ontwikkeling en hopelijk met nog veel meer artiesten op te nemen zodra het veilig is om op te nemen.

Listen hier. om de muziek te ervaren die leven gaf aan
wat verbergt zich achter je scherm.